W końcu postanowił zwać się Don Kichot z Manczy i był mocno przekonany, iż ,,nazwa ta mówiła dowodnie o jego ojczyźnie i rodzinie oraz wielkiego im przyczyniała splendoru.". By jednak stać się prawdziwym rycerzem, potrzebował odpowiedniego rynsztunku, który byłby wierny tradycyjnym wzorom średniowiecznych wojowników.Rozdział VII. O zdobyciu szyszaka Mambryna. Gdy Don Kichot ze swoim giermkiem rozmawiali w ten sposób, napadł ich drobny deszczyk, przed którym Sancho radził schronić się do młynów. Lecz Don Kichot, dowiedziawszy się niedawno, że młyny są tylko młynami, taki do nich wstręt powziął, że za nic w świecie wejść do nich nie chciał.
Don Kichot, nagi od stóp do pasa, uczyniwszy mnóstwo skoków i widząc, że Sancho pojechał, wstąpił na wierzchołek skały i zaczął namyślać się głęboko, co ma robić: czy naśladować Rolanda we wściekłości, czy Amadisa w melancholijnych dziwactwach, i rozumując, mówił sam do siebie:
Don Kichot obiecuje mu mnóstwo pieniędzy, które otrzyma, kiedy tylko poślubi księżniczkę. Rozdział XXII – o wolności, jaką Don Kichot obdarzył wielu nieszczęśliwych, których po niewoli prowadzono tam, gdzie iść nie chcieli. Don Kichot natyka się na grupę więźniów prowadzonych przez strażników.Księga trzecia, Rozdział X. Rozdział X. W którym zamyka się dalszy ciąg przygody na Sierra Morena. Historia powiada, że Don Kichot słuchał z wielką uwagą opowiadania obszarpanego rycerza gór, który tak kończył swoją mowę:
Honore Daumier Don Kichot i Sancho Pansa - opis, interpretacja i analiza obrazu. W 1605r. ukazała się książka Miguela Cervantesa zatytułowana „Don Kichot z Manchy”. Główny bohater był błędnym rycerzem – postacią stworzoną na podstawie średniowiecznych romansów rycerskich, których sam był wiernym czytelnikiem.0nGsWX.